شیوه بیان اعتراض
1. قبل از اینکه شروع کنید، زبونتون رو گاز بگیرید.
اگر یک دفعه با یک مشکل مواجه شدید، اول بهتره این اتفاق رو توی مغزتون پردازش کنید. این یعنی چند ثانیه یا چند دقیقه صبر کنید تا مسئله براتون جا بیفته، بعد فکر کنید که چه اقداماتی از طرف شما میتونه مشکل رو حل کنه.
اگه مشکلی هست که شما خودتون میتونید رفع کنید، بهتره دست به کار شید و انجامش بدین.
2. ببینید دیگران چی میخوان و از نقطه نظر اونها فکر کنید.
به این فکر کنید منافع و ضررهای احتمالی طرف مقابلتون چه چیزهایی میتونه باشه.
اعتراض کردن در زمان نامناسب (مثلا وقتی کسی مرکز توجه قرار گرفته، یا با مشکلات بزرگتر و جدی تری روبرو هست) باعث میشه شما خودخواه به نظر برسید و حرفتون شنیده نشه.
همچنین، اعتراض مبالغه آمیز و بیش از اندازه هم میتونه بعضی حسهای منفی رو در دیگران برانگیخته کنه. وقتی این اتفاق میفته، گوش مردم در مقابل اعتراضتون کر میشه.
3. هیچوقت نگذارید اعتراضتون شبیه به “دستور” بشه.
اگه کنترلتون رو از دست بدین و شروع به درخواست کنید، طرف مقابلتون خیلی سریع صبر خودش رو از دست میده و حتی شاید باهاتون لج کنه و نخواد کارتون رو راه بندازه.
راز اعتراض کردن موثر اینه که در طرف مقابل این حس رو ایجاد کنید که بخواد مشکل شما رو حل کنه. برای اینکه این کار رو انجام بدین، ممکنه نیاز باشه که بر علیه غریزه تون رفتار کنید و بیش از حد مودب و مهربون باشید. در آخر کار، این که چیزی رو به دست بیارین که دنبالش بودین بهتر از اینه که غوغا به پا کنید و خودتون رو آدم سرسخت یا حق به جانبی نشون بدین.
بیاید رو راست باشیم. هیچ کس نمیخواد دستور بشنوه.
به جای اینکه بگید “همین حالا میخوام!” بهتره صداتون رو ملایم کنید و مثلا بگید “لازم نبود این کار رو بکنین…” این رویکرد غیر مستقیم باعث میشه طرفی که داره کارتون رو انجام میده از کمک کردن بهتون حس خوبی بگیره. به جای اینکه دستور بشنوه، انگار داره یک درخواست کاری روزمره انجام میده. هیچ مانع احساسی یا ذهنی بینتون قرار نمی گیره و نود درصد اوقات، شخص بهتون کمک می کنه.
حالا که راز اعتراض کردن موثر رو یاد گرفتین، دیگه از صحبت کردن برای گرفتن حقتون در شرایط خاص ترسی نخواهید داشت. با اعتراض کردن به روش صحیح باعث میشید که نقص ها و اشتباهات برطرف بشه و قول ها شکسته نشن. این به پیشرفت جامعه کمک می کنه.
