آ م ا د ه س ا ز ی
دوستی دختر و پسر ها از نظر روانشناسی

دوستی دختر و پسر ها از نظر روانشناسی


دوستی های قبل از ازدواج بین دختران و پسران که با هدف غیر از ازدواج صورت می گیرد مشکلات پی در پی را برای جوانان دارد . جوانانی که با این هدف با یکدیگر دوست می شوند ، دچار وابستگی عاطفی می گردند که قطع رابطه را برای آنان سخت می کند .

اغلب این دوستی ها با آشنایی ناکافی و معیارهای نادرست تشکیل شده است و هر یک از طرفین در این نوع دوستی ها مسئولیت برقراری رابطه را بر عهده نمی گیرند. به عنوان مثال دختر و پسری را در نظر بگیرید که با یکدیگر با قصد غیر از ازدواج دوست شده اند و طرف مقابل خود را بر اساس معیارهای ازدواجشان انتخاب نکرده اند زیرا قرار نیست با یکدیگر ازدواج کنند ، چنین دوستی هایی فقط به ضرر افراد تمام می شود و مشکلات روحی فراوانی برای آن ها به بار می آورد .

در این گونه روابط حداقل شناخت وجود دارد و فردی که برای این نوع دوستی انتخاب می شود معیارهای اخلاقی مورد نظر فرد دیگر را ندارد مثلا در برخی موارد دختران حدی از یک رابطه را می پسندند اما پسران پا را از این حدود فراتر می گذارند و خواسته بیشتری دارند ، در این روابط دختران به علت ترس از دست دادن دوستی شان تسلیم خواسته طرف مقابل خود می شوند.

انگیزه های متفاوت در دوستی

هدف پسرها و دخترها از دوستی متفاوت است و وقتی انگیزه و هدف افراد از ایجاد رابطه متفاوت باشد، برای هر دو طرف مشکل ایجاد خواهد شد دخترها این روابط را مقدمه ازدواج می پندارند ولی پسرها بیشتر به قصد کنجکاوی، محک زدن توان اجتماعی خود در برقراری رابطه با جنس مخالف و گاهی نیز گذران وقت وارد رابطه می شوند.

بیشتر خانواده های ایرانی ، نگاه مثبتی به چنین روابطی به ویژه اگر نیت ازدواج در آن نباشد، وجود ندارد. بسیاری اوقات آشکار شدن رابطه یا ایجاد شرایطی در آن که مغایر با ارزش های شخصی یا خانوادگی افراد باشد، سبب می شود تا خانواده ها طرفین را به سمت وصلت های اجباری سوق دهند.

گاهی در این دوستی ها دو طرف سعی در تغییر دیگری می کنند که چون همه افراد ترجیح می دهند همان گونه که هستند مورد پذیرش قرار گیرند دچار مشکل می شوند . به همین دلیل تلاش در تغییر دیگری در جهت دلخواه خود در بسیاری موارد با ناکامی مواجه می شود و اگر هم طرف مقابل به اجبار به آن تن در دهد، با دلخوری، انتظار متقابل و کاهش اعتماد به نفس همراه خواهد بود.

قطع این گونه روابط که در آن دختر و پسر مدت زمان طولانی را با یکدیگر دوست بوده اند بسیار مشکل است و به اندازه از دست دادن یک عزیز زجر آور است اما باید توجه کنید که اگر می خواهید رابطه تان را به پایان برسانید ، بهتر است قطع رابطه یکدفعه ای باشد و تدریجی نباشد و در این دوران نباید به گریه ها و خواهش ها و...طرف مقابل خود اعتنا کنید و برای اینکه بتوانید به زندگی عادیتان برگردید لازم است با واقعیت رو به رو شوید و چند ماه ناراحتی تان را کنترل کنید. به یاد داشته باشید اگر مدام امیدوارانه به فکر از سرگیری رابطه باشید، نمی توانید به زندگی عادی و معمول تان باز گردید.

برخی از افراد با این هدف وارد دوستی با طرف مقابل خود می شوند که در نظر دارند یکدیگر را برای ازدواج بیشتر بشناسند اما این نظر کاملا غلط است . اگر می خواهید به شناخت بیشتری قبل از ازدواج برسید راه دیگری نیز به جز این دوستی های بی اساس وجود دارد . برای به دست آوردن این شناخت حتما لازم نیست با یکدیگر دوست شوید و روابط عاطفی برقرار کنید بهتر است رابطه ای مانند دو هم کلاسی یا دو همکار، داشته باشید و پا را فراتر از آن نگذارید .

امروزه یک ذهنیت نادرست در برخی از جوانان ما شکل گرفته که هر چه دوستی های قبل از ازدواج آن ها بیشتر باشد می توانند در انتخاب همسر بهتر عمل کنند اما نمی دانند که افرادی که دوستی با آدم های بیشتری را تجربه کردند و به قول معروف دوست دختر و یا دوست پسرهای بیشتری داشته اند، بعد از ازدواج رضایت کمتری از زندگی شان دارند و مشکلات بیشتری را تجربه خواهند کرد.