خانواده ها در ازدواج چه نقشی دارند؟
ازدواج با یک فرد، مساوی است با پیوند با یک خانواده و فامیل. به همین دلیل خانواده دختر و پسر باید با هم از لحاظ دینی، فرهنگی و اخلاقی سنخیت داشته باشند. البته این سنخیت به طور کامل ممکن نیست اما باید به صورت نسبی بدان توجه کرد.
در مسئله انتخاب همسر معقول نیست که فرد بگوید: «من می خواهم با خود این فرد ازدواج کنم و کاری به خانواده فرد مقابل ندارم»؛ زیرا:
1.فرد مقابل (همسر) جزئی از همان خانواده و فامیل و شاخه ای از همان درخت است و این شاخه از ریشه های همان درخت تغذیه کرده است و بر این اساس بسیاری از صفات اخلاقی، روحی، عقلی و جسمی آن خانواده از طریق وراثت، تربیت، محیط و عادت به او منتقل شده است.
2. اگر فرد با خانواده و فامیل همسرش کاری نداشته باشد، آنان با او کار دارند. هرگز نمی توان همسر را از آنان و آنان را از همسر جدا دانست.
3. بدنامی و خوشنامی خانواده همسر، تا آخر عمر همراه انسان بوده و در زندگی زناشویی و اجتماعی وی تاثیر می گذارد و تحمل بدنامی برای انسان بسیار مشکل خواهد بود.
4.صفات و خصوصیات همسر وخانواده اش در فرزندان آینده نیز تاثیر خواهد گذاشت. پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله وسلم) در این باره می فرمایند: «با خانواده شایسته ازدواج کنید زیرا عرق(نطفه و زن ها) تاثیر می گذارند.» (مکارم الاخلاق، ص 80)
5. از آنجایی که رفت و آمد و صله رحم امری اجتناب ناپذیر می باشد و در هر صورت فرزندان با بستگان پدر و مادر رفت و آمد خواهند داشت، دقت در خانواده همسر ضروری به نظرمی رسد.
باید توجه داشت که زمینه و بستر اصلی ایجاد رفتارهای متعالی، منش نیکو و صفات برتر اخلاقی، معرفت دینی و مسئولیت پذیری های اجتماعی در دختران و پسران، بیش از همه در محیط خانه و با تاثیرپذیری از نظام خانوادگی والدین فراهم می شود.
بهتر آن است که افراد هنگام بررسی وضعیت خانوادگی فرد مقابل و احراز تناسب خانواده، با محور قراردادن استقلال فکری و هم کفو بودن ایمانی و اخلاقی به شناخت تناسب در رفتارهای خود و فرد مقابل بپردازند. البته جوانان عزیز علاوه بر این مورد باید به برخی همخوانی های دیگر در مسائل خانوادگی بیشتر توجه نمایند که از مهمترین آنها عبارتند از:
1.ارزش ها و گرایش های عقیدتی، فرهنگی و سیاسی
2. نوع تربیت خانوادگی
3.عادات و آداب گروهی
4.سطح ثروت و در آمد
تفاوت سطح اقتصادی خانواده ها، تفاوت در محل تولد و زندگی مثلاً تهرانی بودن یا شهرستانی بودن و حتی تفاوت در گویش ها و لهجه های خانواده ها لزوماً نمی تواند به عنوان معیار عدم هم کفوی تلقی شود و امکان زوجیت دو جوان واجد شرایط و مسئولیت پذیر را که با اندیشه و شخصیت مستقل خود از بیشترین هم کفوی برخوردارند و می توانند زندگی موفقی داشته باشند را منتفی کند.
توجه به این نکته نیز بسیار حائز اهمیت است که بررسی تبار اقتصادی و ... خانواده ها هنگام ارزیابی تناسب زوج ها، باید به دور از تعصبات شخصی، پیش داوری های ناسنجیده و غیر منطقی و نگرش های کلیشه ای اطرافیان بوده و ازدواج با محور قرار دادن قابلیت ها، شایستگی ها و تعهدات دو جوان صورت پذیرد.
