وقتی جهیزیه معضل می شود...
متاسفانه تهیه جهیزیه یکی از بنیادی ترین مشکلات خانواده های ایرانی به هنگام ازدواج دختر شده است.
جوانان با چشم داشت های بی جا و درخواست وسائل غیرضروری، خانواده ها را زیر فشار می گذارند و از سوی دیگر، خانواده ها نیز با چشم وهمچشمی، بر درخواست های بی مورد جوانان دامن می زنند.
گاه بسیار پیش می آید که تهیه جهیزیه به اختلاف خانوادگی تبدیل می شود؛ که برآمده از نبود الگوی خرید جهیزیه است. به سخن دیگر، موردهای جهیزیه روشن نیست و هر خانواده برای خود الگویی جداگانه دارد.
حال آنکه ملاک باید تهیه وسائل غیراشرافی و بسیار ضروری باشد. مانند تهیه وسائلی که بدون آن نمی توان زندگی آسوده ای داشت.
امروز نداشتن تواناییِ مالی پدر عروس برای تهیه جهیزیه، مشکل بسیاری از خانواده های ایرانی است. این فرهنگ نادرست وجود دارد که تهیه همه وسائل زندگی، به دوش پدر عروس است؛ که چشم داشت های بی جا و خودخواهی ها به این مشکل دامن می زند و در صورت ناتوانی پدر، به کوچک شدن وی در میان فامیل می انجامد؛ و گاه زمینه ساز مشکلات پس از آن در زندگی خانوادگی می شود.
چه باید کرد؟
قطعا اکثر جوانان علاقه دارند یک زندگی کامل و حتی مدرن را شروع کنند و در میان دوستان و هم دوره ای های خود بهترین ها را داشته باشند اما این خواسته چقدر با واقعیت تناسب دارد و آیا عادلانه هست یا خیر، موضوعی که باید در خانواده های ایرانی فرهنگ سازی جدی شود و هم خانواده دختر و هم خانواده پسر این باور را در ذهن جوان خود تقویت کنند که شروع زندگی مشترک یعنی آغاز ساختن با یکدیگر.
قرار نیست همه امکانات و تشریفات یک جا وارد یک خانواده نوپا شود و برای رضایت قلبی دختر و پسر یا ایجاد یک فضای رقابتی در میان جوانان همدوره، خانواده های دو طرف خصوصا خانواده دختر تا این حد متحمل مشکلات مالی گردد.
جوانان باید یاد بگیرند که حتی اگر توانایی مالی والدین خوب هم بود برای تامین مایحتاج زندگی حریص نباشند و به جای تمرکز بر تشریفات و تجملات، صرفا به ملزومات جهیزیه بسنده کنند.
جوانان می توانند دربارهِ لوازم ضروری زندگی مشترك زیاد سخت گیری نکنند و با مدلهای ساده تر زندگی را آغاز کنند. اما مشکل این است که جوانان می خواهند از همان آغاز، بهترین ها را داشته باشند؛ و از آن جایی که الگویی درست در خرید جهیزیه ندارند، خواستار وسائل گرانبها می شوند و خانواده شان را به دردسر می اندازند.
خردمندانه آن است که خانواده ها بر پایهِ توان مالی خود برای تهیه وسائل ضروری یک زندگی مشترک اقدام كنند و زیر فشار دیگران و خرید وسائل غیرضروری نروند و خود را بدهکار نکنند.
به خانواده ها سفارش می شود که برای جوانان روشن کنند که آغاز یک زندگی نو با کمترین امکانات نیز شدنی است و نباید از همان آغاز، چشم داشت یک زندگی مرفه را داشته باشند.
____
