برخی از اوقات شما با یک کسی بیرون می روید.
شما آدم مهربونی هستید مردم را خوب می دونید. آدم صاف و صادقی هستید.
او یک آدمی است که معتقد است دنیا یک دزد بازار است. یک فریب و دروغ بزرگ است. شما کارتان تمام است.
اصلا دنبال این بحث ها نروید که حالا کی میخواد راجع به مسایل فلسفی بحث کنه. نه. مسائل فلسفی آخر کار شما را از پا در می آورد.
نگاهی که به دنیا می کنید شبیه و مانند باشد.
مردم را، طبیعت را، ارتباط با آن را، حیوان را، گیاه را، غذا را، به نوعی در دیدگاه فلسفی خودش، در نگاه خودش و جهان بینی خودش در آن، بینش خودش، مانند شما باشد.
این تفاوتها بعدا میتواند کار دستتان دهد و احساس بدی را برایتان به وجود بیاورد که با دشمن و مخالفتان .
نظام باورها و اعتقادات بر می گردد به مسایل مذهبی و ترکیب این دو به نظر من مساله مذهب و فرهنگ را مطرح می کند.
درست است که آدم ها با مذاهب و فرهنگ های مختلف می توانند ازدواج کنند و بنده هم نه می گویم نمی توانند و نه حرفم این است که بد و غلط است.
ولی روزی که شما با کسی که خارج از مذهب و فرهنگتون باشد، ازدواج می کنید؛ خودتان را به زحمت و خطر بسیار انداخته اید.
یعنی درست مانند کسی می مانید که به مجرد اینکه سوار اتوموبیل می شوید سرعت اتوموبیل شما شصت-هشتاد مایل است، احتمال دارد در برخی مواقع کمتر باشد، اما اینکه جریمه بگیرید و تصادف های سنگین بکنید فراوان است.
به همین جهت است که من فکر می کنم در حالی که این مسایل جنبه استثنای خودش را دارد؛ ولی اصولا وقتی که به آمار و ارقام نگاه می کنید و به روابط علت و معلولی نگاه می کنید که بالاتر از مفهوم آماری است؛ شما کاملا می توانید ببینید که روزی که آمدید با کسی ازدواج کردید که مذهب و فرهنگش با شما متفاوت است، اشکالات و گرفتاری های بسیار دارید.
مگر اینکه شما نخواهید با آن آدم واقعا در بیامیزید.
چون بنده این نکته را عرض کنم که شما به نظر من می توانید پنج جور ازدواج کنید.
یکی اینکه فقط ده بیست درصدتون با آن آدم شریک است، یکی چهل درصد/ یکی شصت درصد / و یکی هشتاد درصد و یکی صد درصد.
ازدواج سالمی که پایدار می ماند این ازدواج است ولی اگر شما آمدید با کسانی که تفاوتهای زیاد دارند ازدواج کردید شما در حقیقت قبول کردید که در این زمینه ها چهل درصد ما کاری به کار هم نداریم و اینجاست که یک خطر جدی در این خلا و فضا وجود دارد که همیشه می تواند به وجود بیاید.
به همین جهت است که بنده یک توصیه ای دارم که، کاری را که نمی خواهید تمام کنید/ نمی توانید تمام کنید / نباید تمام کنید/ را اصلا شروع نکنید!
بنابراین، روزی که شما فرضتان بر این است که تفاوت مذهبی برای من با این ویژگی های مذهبیم می تواند مساله بیاورد/ خانواده من را خوشحال نمی کند / درگیری به وجود می آورد/ حمایت آنها را ندارم/ مخالفتشان را خواهد داشت/ وقتی با کسی آشنا می شوید که مذهبش متفاوت است، نزدیک نشوید.
چون اگر نزدیک شوید، برخی از اوقات دقیقا به خاطر اشکالاتی که با خانواده و فرهنگ یا مذهبتان دارید، به سمت آن آدم کشیده می شوید و در آغاز گرچه این ارتباط شما با آن آدم است، ولی بعدا چاقوی گرفتار کننده شما با او خواهد بود.
مخصوصا در فرهنگ ها و مذاهبی که با هم در حال تضاد هستند و تناقض یا به عنوان فرهنگ متقابل می شناسیم.
یا مذاهبی که با هم در طول تاریخ یا هم اکنون در جنگند. شما وقتی که تلویزیون را روشن می کنید و اخبار می آید، مساله خواهید داشت.
در حالی که در یک خانه نشسته اید و همدیگر را دوست دارید.
زیرا حوادث و اتفاقات، کاملا می تواند زندگی شما را به هم بزند.
در حالی که اصلا موضوع آن طرف دنیا ای بسا به شما ارتباطی پیدا نمی کرد، اگر مذهب و فرهنگتون متفاوت نبود.
بنابراین مهم است که مواظب این تفاوت ها باشیم.
شما باید مطمئن باشید که با او می خواهید به یک جا بروید و نه تنها وحدت در هدف ها است .
یعنی شما هر دو می خواهید به ساندیگو بروید و هر دو احتمالا می خواهید از طریق هواپیما بروید.
اگر قرار باشد حتی هدفتان مشترک باشد، اما راهتان جدا باشد، سخت می توانید گیر و گرفتار باشید.
موردی که بسیار مهم است مساله احتیاجات است!
چه فیزیکی چه روانی و چه اجتماعی ولی طریقه ی ارضا آنها مهمتر است.
یعنی شما باید مطئن باشید که توان این را دارید که نیازهای یکدیگر را به بهترین صورت ممکن برآورده کنید، و همینطور که عرض کردم این عامل بعدا نشان می دهد که در زندگی زناشویی نقش بسیار مهمی دارد.
اگرچه در وقت آشنایی و ازدواج اهمیت کمتری دارد، عملا در وقت زندگی زناشویی، زن و شوهری که بتوانند نیازهای فیزیکی، روانی، اجتماعی همدیگر را حل کنند و جوابگو باشند احتمالا امکان دوام و بقای بیشتری دارند.
بسیاری از ما اصلا گفتگو بلد نیستیم . رابطه با مفهوم ارتباط در حقیقت کامل می شود.
و بسیاری ازمردم هستند که در این زمینه مشکل دارند.
هم باید مسایل را حل کرد، هم باید شما مطمئن باشید که می توانید با یک آدم ارتباط برقرار کنید.
بنده توصیه ام همیشه به دوستان این هست که اگر با یک کسی چندین ده جلسه دارید می روید بیرون و از صبح ساعت هشت می توانید بروید بیرون و تا شب ساعت دوازده همچنان حرف برای گفتن و شنیدن دارید و وقتی احتمالا به خانه می رسید، تلفن را بر می دارید و همچنان با هم حرف می زنید کار ارتباط شما درست است حتی اگر پرت و پلا می گویید ولی اگر شما کسی هستید که می نشینید با هم صحبت کنید که خوب حال تو چطوره؟
تو چطوری خوبی؟خوب چه خبر؟ راستی دیدی امروز هم در خاور میانه بمب گذاشتن؟
آره بعد حالا راجع به بمب می گید. تو نظرت راجع به سناتور گری چیه. خوب خدایا موضوع دیگه چی؟
دیگه مساله الان چه هست. حالا نظرت راجع به فرماندار کالیفرنیا چیه؟ اگر یک همچین بد بخت و بیچاره ای هستید ول کنید قربونتون برم. اینجا جای شما نیست.
شما دوتا دنبال موضوع برای حرف زدن می گردید.
بدون ارتباط اوضاع خراب است. برخی از اوقات هم ارتباط حرصتون را در می آورد.
یعنی آن آدم جوری حرف می زند که شما می خواهید خفه اش کنید. نکنید. ولش کنید بره دنبال کارش. او به درد شما و شما هم به درد او نمی خورید.
ادامه دارد ...
