ازدواج با معتاد به امید تغییر دادن❗️
اگه طرف مقابل شما یکی از معیارای درجۀ دو رو نداشت، ازدواج به امید تغییر، خطر چندانی نداره. چون اگه نتونستید تغییرش هم بدید، چیزی رو از دست ندادید.
ولی اگه یکی از معیارای درجه یک رو نداشت، ازدواج با او کار عاقلانه‌ای نیست و شاید به قیمت گرونی تموم بشه.❗️
در تغییر دادن کسی، دو چیز دخالت داره: یکی قدرت «تغییر دهنده» که شما هستید و دیگری قابلیت «پذیرندۀ تغییر» که طرف مقابل شماست .
اگه شناخت شما از خودتون و طرف مقابل‌تون به اندازه‌ای هست که مطمئنید قدرت تغییر دادن اون رو دارید و اون هم تغییرپذیره، در صورتی که بقیه معیارا در طرف مقابل وجود داشته باشه، می‌تونید دربارۀ ازدواج با اون فکر کنید.
خودتون رو فریب ندید. اگه معیار درجه یک شما در طرف مقابل نیست، بهتره که به امید تغییر، ازدواج نکنید.
واقعاً اطمینان به تغییر، چیزی نیست که به این راحتی به دست بیاد؛ پس شما هم تن به خطر ندید و زندگی رو بر اساس احتمالِ غیر قابل اتکا بنا نکنید.
اگه طرف مقابل‌تون رو دوست ندارید و صرفاً از سرِ دلسوزی می خواید با اون ازدواج کنید، لطف کنید دل نسوزونید؛ چون زندگی مطب ترک اعتیاد نیست.
اگه با معتادی ازدواج کردید و تغییر نکرد، مجبورید که یا طلاق بگیرید و یا با مردِ معتادی زنگی کنید که پدرِ فرزندتونه و معلوم نیست فرزندی که در محیط اعتیاد بزرگ می‌شه چه آسیب‌هایی می‌بینه؛ پس بهتره روزۀ شک دار نگیرید.
این مسأله دربارۀ پسرا هم هست. بعضی از پسرا می گن: «ما می‌خوایم با دختری که فاسده به نیّت اصلاحِ او ازدواج کنیم».
اینا طوری حرف می زنن که گویا اطمینان به تغییر طرف مقابلشون دارن!
یه بارم فکر کنید اگه اصلاح نشد، چی؟ اون وقت شما هم یا باید طلاقش بدید یا این که بپذیرید مادرِ فرزندتون یه زنِ فاسد باشه. پس با زندگی‌تون بازی نکنید.
